Meteen naar de navigatie Meteen naar de belangrijkste inhoud
Tickets (Opens in a new tab)
Alle magazines

Schenker in de spotlights: Stan Schoonbaert

Stan Schoonbaert
Mistral Guidotti

Naast de mode- en kostuumcollectie huisvest het museum ook een rijke bibliotheekcollectie. Er worden actief archieven over Belgische mode verzameld. De MoMu-bibliotheek ontvangt regelmatig schenkingen en breidt zo de collectie uit. Wij zetten een gulle schenker in de spotlights. Stan Schoonbaert werkte 42 jaar als productie-expert bij onder meer Oilily en Dries Van Noten. Zijn loopbaan begint hij tussen de jassen van het Belgische Bartsons, het familiebedrijf van zijn vader. Een aanzienlijk deel van zijn persoonlijke archief schonk hij aan MoMu.

Bartsons was eigenlijk de Burberry van België. Bijna alle ontwerpers van de Antwerpse Zes zijn bij ons aan de slag geweest.

Stan Schoonbaert
Bartsons-jas, collectie MoMu inv. ST885
Stany Dederen

Je hebt heel wat items geschonken aan MoMu, waar komen deze vandaan?

STAN SCHOONBAERT: "Het zijn uiteenlopende stukken uit het verleden van Bartsons, verzameld in de periode dat mijn echtgenote en ik er werkten. Toen we er begin jaren ‘90 stopten, besloten we een aantal dingen aan MoMu te schenken. Het gaat om spullen die de uitstraling van Bartsons bepaalden: van jassen en trenchcoats, fotoboeken, reclameborden en vignetten tot documenten zoals een personeelslijst uit het begin van de jaren ‘60. Eén object heb ik zelf bijgehouden: een beeldje van een pinguïn, de bekende mascotte van Bartsons. We hebben thuis ook nog stukken uit mijn tijd bij Oilily en van de laatste 10 jaar bij Dries Van Noten. Dat was uiteindelijk een mooie afsluiter van mijn 42 jaar in het vak.”

Wat maakt deze stukken zo interessant voor het museum?

SS: "De jassen werden toegevoegd aan de museumcollectie en de archiefdocumenten kwamen in de bibliotheek terecht. Zo kunnen deze spullen blijven bestaan, het zou zonde zijn als ze verloren zouden gaan. De grote Belgische modebedrijven van toen zijn helaas verdwenen, het is belangrijk om dat verleden op deze manier in leven te houden. Bartsons was eigenlijk de Burberry van België. Mijn vader had een goed zicht op de toekomst. Eind jaren ‘50 verhuisde hij het bedrijf van Antwerpen naar Heist-op-den-Berg omdat er amper personeel of ruimte was in de stad. Midden jaren ‘60 zag hij dat het moeilijk zou worden om nog confectie te maken in België, dus startte hij een bedrijf in Spanje. Toen hij begin jaren ‘70 zag dat er ook daar geen markt meer voor was, stuurde hij me naar Polen om poolshoogte te nemen. We moesten de productie in België afbouwen omdat er geen personeel meer te vinden was. Het commercieel, financieel en creatief luik is wel altijd hier gebleven."

De ontwerpers bij Bartsons waren ook bekende namen …

SS: "Jo Wyckmans zwengelde jarenlang de creatieve afdeling aan. Ook Linda Loppa heeft er gewerkt en verder ook alle Antwerpse Zes en Martin Margiela. Ze werkten mee aan de collecties. We hebben hopen jassen gemaakt in leer, bont, Alcantara, Gore-Tex, … Daartussen heeft mijn leven zich afgespeeld. Ik ben verbaasd hoeveel van die vintage jassen vandaag online verkocht worden. Ik draag zelf af en toe ook nog exemplaren van 30 jaar geleden, ze zijn nog steeds prima. Jammer dat het merk toch ter ziele is gegaan. Rond 1992 is het overgenomen door Scapa. Zij hebben het niet lang daarna opnieuw verkocht."

Bartsons-efemera, bibliotheek MoMu
Mistral Guidotti

De bibliotheek- en archiefcollectie is vrij toegankelijk. Meer info via momu.be/nl/bibliotheek