Embroidering Palestine

Deze tentoonstelling verkent Palestijns borduurwerk en klederdracht doorheen vier thema’s: natuur, pracht, kracht en verandering. Tatriz ontstond in een landelijke context en weerspiegelde de nauwe band tussen vrouwen en hun omgeving – van borduurmotieven geïnspireerd op lokale flora, tot stoffen gekleurd met indigo uit Galilea. Tegelijk stond borduurwerk ook symbool voor status en rijkdom: vooral rond het huwelijk – een belangrijke overgangsrite – werd met feestelijke kleding uitgepakt. Gouddraad, schoenen van parelmoer en rijk versierde hoofdtooien tonen de verfijning van het vakmanschap. Zilveren sieraden en bepaalde borduurmotieven hadden bovendien een beschermende, bijna magische betekenis, en tonen hoe kleding het lichaam kon versterken of behoeden.

Vandaag is de kracht van borduurwerk vooral symbolisch: het is een tastbare uitdrukking van Palestijnse identiteit en collectief verzet. Sinds de Nakba – ‘catastrofe’ in het Arabisch – in 1948, waarbij honderdduizenden Palestijnen werden verdreven en ontheemd, groeide tatriz uit tot een vorm van cultureel verzet. De tentoonstelling belicht de politisering van dit ambacht, de rol van textiel in het uitdragen van identiteit, en toont hoe tatriz vandaag nog steeds een bron van inspiratie is voor hedendaagse Palestijnse ontwerpers.

De tentoonstelling brengt historische en actuele perspectieven samen en toont uitzonderlijke stukken uit prestigieuze collecties zoals het Musée du Quai Branly – Jacques Chirac (Parijs), het Textile Research Centre (Leiden) en het Wereldmuseum (Nederland). Deze dialoog tussen erfgoed en hedendaagse creatie onderstreept de vitaliteit van een textieltraditie die diep geworteld is, en tegelijk voortdurend in beweging blijft – met werk van Ayham Hassan, GmbH, Reemami, Studio Nazzal en Zeid Hijazi.