Girls of the Iranian Diaspora: Reimagining Joy, Rage & the Politics of Beauty

Ter gelegenheid van de tentoonstelling GIRLS. Over verveling, rebellie en opgroeien nodigt MoMu je uit voor Girls of the Iranian Diaspora, gecureerd door Belgisch-Iraanse theater- en filmmaker Sachli Gholamalizad, die eerder ook Where We Are voor het museum cureerde.

Het project ontstond uit de wens om de gefragmenteerde stemmen van de Iraanse diaspora samen te brengen. Als kunstenaars in diaspora leven velen van ons verspreid over landen, talen en contexten, vaak in afzondering. Onze zichtbaarheid wordt vaak bepaald door een westerse blik die complexiteit vereenvoudigt of exotiseert.

Deze curatie biedt een tijdelijke, intieme gemeenschap waarin de kunstenaars zelf bepalen hoe ze zichtbaar willen zijn. Tijdens de avonden brengen zij hun werk samen via performance, beweging, sound en ritueel, tussen joy en rage, verlies en verlangen.

Elke avond eindigt met een gesprek tussen de kunstenaars, als uitnodiging tot reflectie en dialoog. Girls of the Iranian Diaspora: Reimagining Joy, Rage & the Politics of Beauty verkent een eigen manier van aanwezig zijn, voorbij de blik die vaak op ons gericht is.

Sachli Gholamalizad is een Belgisch-Iraanse theater- en filmkunstenaar. Haar geprezen trilogie A Reason to Talk, (Not) My Paradise en Let Us Believe in the Beginning of the Cold Season tourde internationaal. Ze cureerde eerder de museumovername Where We Are in MoMu en ontwikkelt geluidswerk met Iraanse poëzie naast haar werk in theater, film en televisie.

Sadaf Malyar, kunstenaar uit de Afghaanse diaspora, gebruikt voedsel om geheugen, zorg en collectieve ervaring te onderzoeken. Ingrediënten functioneren als een levend archief waarin migratie, vrouwelijkheid en veerkracht samenkomen. Voor Girls of the Iranian Diaspora creëert ze avondrituelen rond licht en donker, en nodigt het publiek uit om te vertragen, verbinden en aanwezig te zijn.

Maryam Keyhani, gevestigd in Berlijn, begon als schilder en beeldhouwer en wendde zich tot hoedenontwerp toen ze geen hoofddeksels vond die bij haar aansloten. Ze ontwikkelde een theatrale, kunstzinnige modepraktijk. Haar hoeden en accessoires vervagen mode en performance, functioneren als speelse bescherming en kleine vreugdepunten, en kregen internationale erkenning.

Shahab Azinmehr, geboren in 1985 in Teheran, heeft een bachelor in restauratie van historische monumenten en een master in Perzische muziekuitvoering. Zang leidde hem naar de Tar en Setar. Hij trad op in festivals, concerten en albums, is lid van het Orpheus XXI-ensemble onder Jordi Savall, en bracht zijn eerste soloalbum Showq-e Mastur uit.

Roshanak Morrowatian is danseres, performer en choreografe, met een Bachelor in Dans en Master in Danscompositie aan de Folkwang University of the Arts. Ze werkte onder andere met Marina Abramović en Pina Bausch en creëerde werk voor De Nationale Opera en Holland Festival. Haar werk onderzoekt identiteit, diaspora, herinnering en belonging, met het dansende lichaam als archief en bron van verzet.

Katayoun, gevestigd in Amsterdam, is een Iraans-Nederlandse dj, selector en curator. Ze verzamelt Iraanse vinyl, cassettes en cd’s, die voor haar deuren openen naar andere culturele en tijdsgebonden werelden. Haar werk ziet het archiveren van feministische muziek als een levend proces van herinterpretatie en activatie, en nodigt luisteraars uit onbekende geluiden en nieuwe perspectieven te ontdekken.